green grass of home...

When I need you...

When I need you
Just close my eyes and I'm with you
And all that I so want to give you
It's only a heartbeat away

When I need love
I hold out my hands and I touch love
I never knew there was so much love
Keeping me warm night and day

Miles and miles of empty space in between us
A telephone can't take the place of your smile
But you know I won't be travelling forever
It's cold out, but hold out and do like I do

When I need you
Just close my eyes and I'm with you
And all that I so want to give you babe
It's only a heartbeat away

It's not easy when the road is your driver
Honey that's a heavy load that we bear
But you know I won't be travelling a lifetime
It's cold out, but hold out and do like I do
Oh I need you

When I need love
I hold out my hands and I touch love
I never knew there was so much love
Keeping me warm night and day

When I need you
Just close my eyes and you lie hear by my side
Keeping me warm night and day

I just hold out my hands

I just hold out my hands
And I'm with you darling, yes I'm with you darling
All I wanna give you
It's only a heartbeat away

Leo Sayer

Um Pincelada (μια πινελιά)...

Λουλούδι που πεθαίνει
κι αυτό το παιδί που λείπει
το σύννεφο που φεύγει
αναμνήσεις γεμάτες λύπη

Είναι η μνήμη που γεμίζει
με φαντασία τους άδειους τοίχους
Και κάθε στροφή
Στο παρελθόν επιστροφή

Αλλάζει η γη
κι ιστορία διαρκεί

Άνοιξη!

Τι ευχάριστη αλλαγή η γλυκιά θέρμη των ακτίνων του ήλιου...Ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα το πρωί ανοίγοντας τα πατζούρια του υπνοδωματίου μου...

Θυμήθηκα ότι έπρεπε να μαζέψω και τα ρούχα που είχα απλώσει εχτές το απόγευμα, από το πίσω μπαλκόνι... εννοείται ότι μου έπεσε άλλο ένα μανταλάκι στον ακάλυπτο της πολυκατοικίας... έσκυψα να δω που προσγειώθηκε... ο σκύλος μου άρχισε πάλι να γαβγίζει ξέφρενα... α μάλιστα, η γάτα που ήταν εκεί και εχτές, είχε πάλι απλωθεί πάνω σε μια συστάδα ξερά φύλλα... αλλά τι ήταν αυτό που κουνιόταν; ε δεν το πιστεύω!!! τρια νεογέννητα γατάκια, κουνιόντουσαν πάνω της... τι γλυκό θέαμα!
Σήκωσα το βλέμμα μου και είδα το δέντρο δίπλα...είχε μια ντουζίνα ανθισμένα λευκά λουλούδια...
Αυτό ήταν...ερωτεύτηκα...τον πρωινό αέρα, τον ήλιο, τα λουλούδια...με χτύπησε η άνοιξη στο κεφάλι κανονικά!

Δεν θα γκρινιάξω για το αυτοκίνητο μου που δεν πήρε μπρος...και ποιός ξέρει τι ζημιά θα μου βγάλει...έχει μπει η άνοιξη για τα καλά!

Θα βολτάρω, θα περιποιηθώ τα λουλούδια στο μπαλκόνι μου...και θα γεμίσω την καρδιά μου πολύχρωμες σκέψεις...Ρόζ ελεφαντάκια και θαλασσί πεταλουδίτσες!

Μορφή αγαπημένη!

Σε θάμπωσε η ομορφιά και η αρμονία! Ζαλίστηκες...

Υπάρχω...

Πορεία...

Εγωισμός ή Αλτρουισμός;

Απλησία ή Προσφορά;

Λατρεία της Μορφής ή Λατρεία της Ζωής;

Ύλη... Πνεύμα....

Ένα θα πω...

...ναι το βλέπω ΤΩΡΑ το Eurovision song contest/επιλογή του ελληνικού τραγουδιού...είμαι περίεργη, βλέπεις δεν είχα ακούσει τα υποψήφια τραγούδια...
ΜΑ ΚΑΛΑ....τόσοι συνθέτες υπάρχουν στην ψωροκώσταινα....τι αηδίες τραγούδια πλασάρουν???? Ημαρτον!!! Αρνούμαι να ακούσω το αποτέλεσμα...θα το κλείσω και θα πάω για ύπνο ΤΩΡΑ!

Le Grand Bleu...

...θα μπορούσα να μιλάω ώρες για το συγκεκριμένο έργο....αν πέσει στα χέρια σας δείτε το, αλλά να είναι η full version. Εχθές το ξαναείδα (για χιλιοστή φορά) και ποτέ δεν το χορταίνω... είναι από τα αγαπημένα μου τελικά... μελαγχολικό αλλά τόσο τρυφερό...μιλάει στη καρδιά μου...ήθελα απλά να μοιραστώ μαζί σας αυτή την αγάπη μου

Δ. Φωτόπουλος...

Αν δεν έχετε ακόμη επισκεφθεί την έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη της Πειραιώς, η οποία είναι αφιερωμένη στη δουλειά του Διονύση Φωτόπουλου...απλά σπεύστε!!! Η έκθεση είναι απίθανη...καταπληκτικό υλικό (τι έχει μαζέψει ο άνθρωπος, δεν φαντάζεστε), τέλειο στήσιμο (πρέπει να έριξαν πολύ δουλειά) και τόοοοοοσο ωραία μουσική επένδυση... Την ερωτεύτηκα κανονικά την έκθεση -πήγα ήδη 2 φορές- και νομίζω μέχρι την Κυριακή μπορεί να πάω άλλη μία... :-D

again...