Um Pincelada (μια πινελιά)...

Λουλούδι που πεθαίνει
κι αυτό το παιδί που λείπει
το σύννεφο που φεύγει
αναμνήσεις γεμάτες λύπη

Είναι η μνήμη που γεμίζει
με φαντασία τους άδειους τοίχους
Και κάθε στροφή
Στο παρελθόν επιστροφή

Αλλάζει η γη
κι ιστορία διαρκεί