Tα κεφάλια μέσα...

...αύριο θα επιστρέψω...έκατσα από την Μ. Πέμπτη και δεν κατάλαβα τίποτα...το Πάσχα δεν είναι και το αγαπημένο μου...αλλά δεν θα έλεγα ότι ξεκουράστηκα κιόλας, ξέφυγα μόνο...άλλαξα, ταξίδεψα και αισθάνθηκα...μυρωδιές, χρώματα ανοιξιάτικα και νοστιμιές... είδα συγγενείς, απόλαυσα την παρέα των φίλων αλλά κάτι πάλι έλειπε... με πιάνει η κατάθλιψη της επιστροφής;;; Είναι μάλλον αυτό το "κάτι" που περιμένω να μου συμβεί... υπάρχει ένα κενό... απολαμβάνω το σπίτι μου, τα μπουμπούκια στη βεράντα μου, αλλά.... όσα τραγούδια κι αν ακούσω, όσες ταινίες και να δω, όσα posts και αν γράψω, μόνο με την ρομαντζάδα δεν θα καλυφθεί....μήπως τελικά δεν προσπαθώ αρκετά;;; Έχω κέφι για βόλτες, αγκαλιές και πλάκες όπως πάντα...αλλά πάλι στο τέλος λείπει αυτό το "κάτι"... μήπως απλά μεγαλώνω ή τελικά έχουν δίκιο οι φίλοι μου;;; "Γιατί σκέφτεσαι τόσο...αφού σε χαλάει;;;"....
Χμμμ....